رباعی شماره ۹۶۰: گر گوهر طاعتی نسفتم هرگز

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

گر گوهر طاعتی نسفتم هرگز

ور گرد بدی ز دل نرفتم هرگز


نومید نیم ز بارگاه کرمت

زیرا که ترا دو من نگفتم هرگز


نظر خود را بنویسید

نظرات