رباعی شماره ۹۷۴: آمد آمد ترش ترش یعنی بس

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

آمد آمد ترش ترش یعنی بس

میپندارد که من بترسم ز عسس


آن مرغ دلی که نیست در بند قفس

او را تو مترسان که نترسد از کس


نظر خود را بنویسید

نظرات