رباعی شماره ۹۷۹: جانا صفت قدم ز ابروت بپرس

جانا صفت قدم ز ابروت بپرس

آشفتگیم ز زلف هندوت بپرس

حال دلم از دهان تنگت بطلب

بیماری من ز چشم جادوت بپرس