رباعی شماره ۱۰۰۹: هان ای دل تشنه، جوی را جویان باش

هان ای دل تشنه، جوی را جویان باش

بی‌پای میای و دایما پویان باش

با آنکه درون سینه بی‌کام و زبان

سرچشمهٔ هر گفت توی، گویان باش