رباعی شماره ۱۰۱۴: ای زلف پر از مشک تتاری همه خوش

ای زلف پر از مشک تتاری همه خوش

اندر طلب چو من نگاری همه خوش

در فصل بهار و نوبهاری همه خوش

چون قند و نبات در کناری همه خوش