رباعی شماره ۱۰۴۰: سودای توام در جنون می‌زد دوش

سودای توام در جنون می‌زد دوش

دریای دو چشم موج خون می‌زد دوش

تا نیم شبی خیل خیالت برسید

ورنی جانم خیمه برون می‌زد دوش