رباعی شماره ۱۰۴۱: سوگند بدان دل که شده است او پستش

سوگند بدان دل که شده است او پستش

سوگند بدان جان که شده است او مستش

سوگند بدان دم که مرا میدیدند

پیمانه به دستی و به دستی دستش