رباعی شماره ۱۰۹۱: جانی دارم لجوج و سرمست و فضول

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

جانی دارم لجوج و سرمست و فضول

وانگه یاری لطیف و بیصبر و ملول


از من سوی یار من رسولست خدای

وز یار بسوی من خدایست رسول


نظر خود را بنویسید

نظرات