رباعی شماره ۱۰۹۲: چون آمده‌ای در این بیابان حاصل

چون آمده‌ای در این بیابان حاصل

چون بیخبران مباش از خود غافل

گامی میزن به قدر طاقت منشین

کاسودهٔ خفته دیر یابد منزل