رباعی شماره ۱۱۰۴: نومید مشو امید می‌دار ای دل

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

نومید مشو امید می‌دار ای دل

در غیب عجایب است بسیار ای دل


گر جمله جهان قصد به جان تو کنند

تو دامن دوست را نه بگذار ای دل


نظر خود را بنویسید

نظرات