رباعی شماره ۱۱۳۱: از روی تو من همیشه گلشن بودم

از روی تو من همیشه گلشن بودم

وز دیدن تو دو دیده روشن بودم

من میگفتم چشم بد از روی تو دور

جانا مگر آن چشم بدت من بودم