رباعی شماره ۱۱۳۵: از طبع ملول دوست ما می‌دانیم

از طبع ملول دوست ما می‌دانیم

وز غایت عاشقیش می رنجانیم

شرمنده و ترسنده نبرد راهی

تا راه حجاب ماست ما می‌رانیم