رباعی شماره ۱۱۷۳: با ملک غمت چرا تکبر نکنم

با ملک غمت چرا تکبر نکنم

وز غلغله‌ات چرا جهان پر نکنم

پیش کرم کفت چو دریا کف بود

چون از کف تو کفش پر از در نکنم