رباعی شماره ۱۱۷۷: بر زلف تو گر دست درازی کردم

بر زلف تو گر دست درازی کردم

والله که حقیقت نه مجازی کردم

من در سر زلف تو بدیدم دل خویش

پس با دل خویش عشقبازی کردم