رباعی شماره ۱۱۷۹: بر میکده وقف است دلم سرمستم

بر میکده وقف است دلم سرمستم

جان نیز سبیل جام می‌کردستم

چون جان و دلم همی نمی‌پیوستند

آن هر دو بوی دادم از غم رستم