رباعی شماره ۱۱۸۷: بیگاه شد وز بیگهی من شادم

بیگاه شد وز بیگهی من شادم

امشب قنق است یار فرخ‌زادم

روز و شب دیگر است در عشق مرا

من زین شب و زین روز برون افتادم