رباعی شماره ۱۲۰۰: تا ظن نبری که من کمت می‌بینم

تا ظن نبری که من کمت می‌بینم

بی‌زحمت دیده هر دمت می‌بینم

در وهم نیاید و صفت نتوان کرد

آن شادی‌ها که از غمت می‌بینم