رباعی شماره ۱۲۴۲: روزی به خرابات تو می میخوردم

روزی به خرابات تو می میخوردم

وین خرقهٔ آب و گل بدر می‌کردم

دیدم ز خرابات تو عالم معمور

معمور و خراب از آن چنین میکردم