رباعی شماره ۱۲۴۶: زاهد بودی ترانه گویت کردم

زاهد بودی ترانه گویت کردم

خاموش بدی فسانه گویت کردم

اندر عالم نه نام بودت نه نشان

ننشاندمت و نشانه گویت کردم