رباعی شماره ۱۲۵۷: شب گوید من انیس می‌خوارانم

شب گوید من انیس می‌خوارانم

صاحب جگر سوخته را من جانم

و آنها که ز عشقشان نصیبی نبود

هر شب ملک‌الموت در ایشانم