رباعی شماره ۱۲۵۹: صد نام زیاد دوست بر ننگ زدیم

صد نام زیاد دوست بر ننگ زدیم

صد تنگ شکر بدین دل تنگ زدیم

ای زهرهٔ ساقی دگرت لاف نماند

کز سور قرابهٔ تو بر سنگ زدیم