رباعی شماره ۱۲۶۲: عشق از بنه بی‌بنست و بحریست عظیم

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۲۶۱: عشق آمد و گفت تا بر او باشم رباعی شماره ۱۲۶۳: عشق است صبوح و من بدو بیدارم

عشق از بنه بی‌بنست و بحریست عظیم

دریای معلق است و اسرار قدیم


جانها همه غرقه‌اند در بحر مقیم

یک قطره از او امید و باقی همه بیم


نظر خود را بنویسید

نظرات