رباعی شماره ۱۲۷۷: گر جنگ کند به جای چنگش گیرم

گر جنگ کند به جای چنگش گیرم

ور خوار کنم بنام و ننگش گیرم

دانی بر من تنگ چرا می‌گیرد

تا چون ببرم آید تنگش گیرم