رباعی شماره ۱۲۸۱: گر دل دهم و از سر جان برخیزم

گر دل دهم و از سر جان برخیزم

جان بازم و از هر دو جهان برخیزم

من بنده به خوی تو نمیدانم زیست

مقصود تو چیست تا از آن برخیزم