رباعی شماره ۱۲۸۴: گر رنج دهد بجای بختش گیرم

گر رنج دهد بجای بختش گیرم

ور بند نهد بجای رختش گیرم

زان ناز کند سخت که چون بازآید

سختش گیرم عظیم سختش گیرم