رباعی شماره ۱۲۹۵: گفتم که دل از تو برکنم نتوانم

گفتم که دل از تو برکنم نتوانم

یا بی‌غم تو دمی زنم نتوانم

گفتم که ز سر برون کنم سودایت

ای خواجه اگر مرد منم نتوانم