رباعی شماره ۱۲۹۷: گفتم که مگر غمت بود درمانم

گفتم که مگر غمت بود درمانم

کی دانستم که با غمت درمانم

او از سر لطف گفت درمان تو چیست

گفتم وصلت گفت بر این درمانم