رباعی شماره ۱۳۱۷: ماهی فارغ ز چارده می‌بینم

ماهی فارغ ز چارده می‌بینم

بی‌چشم بسوی ماه ره می‌بینم

گفتی که از او همه جهان آب شده است

آوخ که در این آب چه مه می‌بینیم