رباعی شماره ۱۳۵۵: من یک جانم که صد هزار است تنم

من یک جانم که صد هزار است تنم

چه جان و چه تن که هر دو هم خویشتنم

خود را به تکلف دگری ساخته‌ام

تا خوش باشد آن دیگری را که منم