رباعی شماره ۱۳۶۲: نی دست که در مصاف خونریز کنم

نی دست که در مصاف خونریز کنم

نی پای که در صبر قدم تیز کنم

نی رحم تو را که با رهی در سازی

نی عقل مرا که از تو پرهیز کنم