رباعی شماره ۱۳۶۵: همچون سر زلف تو پریشان توایم

همچون سر زلف تو پریشان توایم

آنداری و آنداری و ما آن توایم

هر جا باشیم، حاضر خوان توایم

مهمان تو، مهمان تو، مهمان توایم