رباعی شماره ۱۳۷۵: یک چند به کودکی به استاد شدیم *(منتسب به چند نفر)

یک چند به کودکی به استاد شدیم

یک چند به روی دوستان شاد شدیم

پایان حدیث ما شنو که چه بوَد

چون ابر درآمدیم و بر باد شدیم