رباعی شماره ۱۳۸۰: آن حلوایی که کم رسد زو به دهن

آن حلوایی که کم رسد زو به دهن

چون دیگ به جوش آمده از وی دل من

از غایت لطف آنچنان خوشخوارست

کز وی دو هزار من توانی خوردن