رباعی شماره ۱۴۰۲: ای داد که هست جمله بیدار از من

ای داد که هست جمله بیدار از من

ای من که هزار آه و فریاد از من

چو ذلک ما قدمت ایدیکم گفت

ناشاد شبی که اصل غم زاد از من