رباعی شماره ۱۴۲۴: ای مجمع دل راه پراکنده مزن

ای مجمع دل راه پراکنده مزن

زان زخمه پریشان چو دل بنده مزن

ای دل لب خود را که زند لاف بقا

جز بر لب آن ساغر پاینده مزن