رباعی شماره ۱۴۳۹: بر گرد جهان این دل آواره من

بر گرد جهان این دل آوارهٔ من

بسیار سفر کرد پی چارهٔ من

وان آب حیات خوش و خوشخوارهٔ من

جوشید و برآمد ز دل خارهٔ من