رباعی شماره ۱۴۴۰: بر گردن ما بهانه‌ای خواهی بستن

بر گردن ما بهانه‌ای خواهی بستن

وز دام و دوال ما نخواهی رستن

بالا نگران شدی که بیگانه شده است

دف را بمیفشان که نخواهی رفتن