رباعی شماره ۱۴۷۵: دی از تو چنان بدم که گل در بستان

دی از تو چنان بدم که گل در بستان

امروز چنانم و چنان‌تر ز چنان

من چون نزنم دست که پابند منی

چون پای نکوبم که توئی دست زنان