رباعی شماره ۱۵۱۵: من کی خندم تات نبینم خندان

من کی خندم تات نبینم خندان

جان بندهٔ آن خندهٔ بیکام و دهان

افسوس که خندهٔ ترا می‌بینند

و آن خندهٔ تو ز چشم خلقان پنهان