رباعی شماره ۱۵۳۴: از جان بشنیده‌ام نوای غم تو

از جان بشنیده‌ام نوای غم تو

نی خود جانهاست ذره‌های غم تو

آن صورتها که در درون می‌آیند

تابند چو ذره در هوای غم تو