رباعی شماره ۱۵۳۸: ای پرده پندار پسندیده تو

ای پردهٔ پندار پسندیدهٔ تو

وی وهم خودی در دل شوریدهٔ تو

هیچی تو و هیچ را چنین گوهر

به زین نتوان نهاد در دیدهٔ تو