رباعی شماره ۱۵۴۲: ای جان جهان جان و جهان بنده تو

ای جان جهان جان و جهان بندهٔ تو

شیرین شده عالم ز شکر خندهٔ تو

صد قرن گذشت و آسمان نیز ندید

در گردش روزگار مانندهٔ تو