رباعی شماره ۱۵۷۶: فرزانه عشق را تو دیوانه مگو

فرزانهٔ عشق را تو دیوانه مگو

همخرقهٔ روح را بیگانه مگو

دریای محیط را تو پیمانه مگو

او داند نام خود تو افسانه مگو