رباعی شماره ۱۶۰۸: ای دوست مرا دمدمه بسیار مده

ای دوست مرا دمدمه بسیار مده

کاین دمدمه می‌خورد ز من هر که و مه

جان و سر تو که دم کنم پیش تو زه

کز دمدمهٔ گرم کنم آب کره