رباعی شماره ۱۶۰۹: ای روز الست ملک و دولت رانده

ای روز الست ملک و دولت رانده

وی بنده ترا چو قل هو الله خوانده

چون روشنی روز در آی از در من

بین گردن من بسوی در کژ مانده