رباعی شماره ۱۶۱۰: ای سرو ز قامت تو قد دزدیده

ای سرو ز قامت تو قد دزدیده

گل پیش رخ تو پیرهن بدریده

بردار یکی آینه از بهر خدای

تا همچو خودی شنیده‌ای یا دیده