رباعی شماره ۱۶۱۸: تا روی ترا بدیدم ای بت ناآگاه

تا روی ترا بدیدم ای بت ناآگاه

سرگشته شدم ز عشق گم کردم راه

روزی شنوی کز غم عشقت ایماه

گویند بشد فلان که انالله