رباعی شماره ۱۶۲۶: دی از سر سودای تو من شوریده

دی از سر سودای تو من شوریده

رفتم به چمن جامه چو گل بدریده

از جمله خوشیهای بهارم بی‌تو

جز آب روان نیامد اندر دیده