رباعی شماره ۱۶۸۶: اندر دو جهان دلبر و جانم تو بسی

اندر دو جهان دلبر و جانم تو بسی

زیرا که بهر غمیم فریادرسی

کس نیست به جز تو ایمه اندر دو جهان

جز آنکه ببخشیش باکرام کسی