رباعی شماره ۱۷۰۰: ای آنکه مرا بسته صد دام کنی

ای آنکه مرا بستهٔ صد دام کنی

گوئی که برو در شب و پیغام کنی

گر من بروم تو با که آرام کنی

همنام من ای دوست کرا نام کنی